Сапар – ұзақ деп еді,
тез оралдым, тағы да
тез оралам,
себебі:
домбырамды сағынам.

Үйкүшіктеу – біліп қой – 
бұ заманның серісі мен жарлысы: – 
жаңа үйленген жігіттей 
домбырасы бар кісі.

Талай әсем қыздардың 
дарымады «қарғысы»: 
қызға қарап қайтеді 
домбырасы бар кісі.

Талай жұмбақ күй шерттім – 
шешу ғана қалып тұр. 
Ақылсыз көп құлақты 
кесу ғана қалып тұр.

Домбыра, сен туралы
талай жаздым мен мына –
күйді ұқпаған кісілер
сөзді ұға ма, өзің айтшы, домбыра?!
Бақыт жайлы толғам көп,
менің бағым – домбыра.
Майсаңдап күй шертпесе
неге керек қол мына!
Күрек ұстай білмесем,
қалам ұстай білмесем –
қайғырмас ем,
ал, бірақ
домбыра ұстай білмесем,
күйдің мәнін, сүйсінбесем, әр ұғып,
өлер едім, жүрегім
қасіреттен жарылып!

Жұмекен Нәжімеденов

Домбыра

Екі ішектің бірін қатты, бірін сәл-пәл кем бұра. 
Нағыз қазақ – қазақ емес, 
Нағыз қазақ – Домбыра! 

Білгің келсе біздің жайды, содан сұра тек қана: 
Одан асқан жоқ шежіре, одан асқан жоқ дана. 

Ақиқатты айтқандардың бәрі осылай сорласын 
Деп бір хаһан шанағына құйған оның қорғасын. 

Жалған сөйлеп көрген емес соның өзінде: 
Аппақ жалын күйдің жанын жалап жатқан кезінде.

Қадыр Мырза Әли